نگاهی بر طراحی ساختمان مرکز حیدر علی افHeydarAliyev با هنرنمایی زاها حدید
مرکز HeydarAliyev در شهر باکو با طراحی معمار معروف زاها حدیددر سال 2013 ساخته شد. در پِی مسابقه ای در سال 2007، شرکت معماری زاها حدید به عنوان معمار طراحی این مرکز برگزیده شد. هدف از طراحی و ساخت این مرکز، برای تبدیل شدن به ساختمان اصلی به منظور انجام برنامه های فرهنگی این کشور، معافیت ها از اصول سفت و سخت معماری و اغلب به یاد ماندنی شوروی که به ندرت در باکو دیده می شود، بیان احساسات از فرهنگ آذری و خوش بینی به یک ملت که جلوه ای از آینده است نیز می باشد.
طراحی مرکز حیدر علی اف، بطور پیوسته روابط پایا میان میدان اطراف و فضای داخلی ساختمان را برقرار می کند. این میدان، به عنوان محوطه سطحی و بخشی از سبک معماری شهری باکو برای همه قابل دسترس است، افزایش محوطه فضای داخلی به همان اندازه دولتی و تعریف یک توالی از فضاها برای برگزاری جشن های دسته جمعی از فرهنگ آذری معاصر و سنتی اختصاص داده شده است.
ساختار استادانه درست مانند نوسان ها، انشعابات، چین خوردگی ها، و تغییر انحنای این سطح میدان در یک چشم انداز معماری که برای انجام عملکردهای متغیر بسیاری از جمله خوشامدگویی، پذیرش، بازدید مستقیم از طریق سطوح مختلف داخلی درنظر گرفته شده است. با این حرکت، این ساختمان در تمایز متداول میان شی های معماری و چشم اندازهای شهری، پوشش عمارت و میدان شهری، شکل و زمین، داخل و خارج ساختمان محو شده است.روانی در معماری همواره در این منطقه جدید نمی باشد.
در تاریخ معماری اسلامی، ردیف ها، شبکه ها، یا توالی از ستون ها، با ایجاد فضایی بدون سلسله مراتب تا بینهایت مانند درختها در جنگل جریان دارد. الگوهای زینتی و خوشنویسی با جریان های مداوم از کف به دیوارها، از دیوارها به سقف ها، و از سقف ها به گنبد نیز روابط یکپارچه و تمایز ماتی را میان عناصر معماری و فضای اطراف ساختمان برقرار کرده است.در پاسخ به کاهش مطلق توپوگرافی، این پروژه چشم انداز دقیقی از ارتباطات جایگزین و مسیر میان میدان های عمومی، ساختمان ها، و پارکینگ های زیر زمینی را معرفی می کند. این رویکرد موجب شده تا از حفاری های اضافی و دفن زباله، و تبدیل چنین نخاله های ساختمانی به مواد اولیه جلوگیری شود که این یک ویژگی کلیدی در طراحی مرکز فرهنگی حیدر علی اف محسوب می شود.یکی از موارد حیاتی که همچنان عناصر این پروژه را به چالش کشانده، توسعه معماری از پوسته ساختمان می باشد.
جاه طلبی های ما برای رسیدن به یک سطح کاملا پیوسته ی به نظر همگن است، که برای این کار از طیف گسترده ای از عملکردهای مختلف مورد نیاز، قوانین ساخت و ساز سیستم های فنی که پوشش های ساختمان را یکپارچه و گرد هم می آورد نیز استفاده شده است. محاسبات پیشرفته اجازه کنترل مستمر و ارتباطات پیچیده مرکز در میان شرکت کنندگان متعدد در این پروژه را می دهد.این مرکز عمدتا متشکل از دو سیستم به هم پیوسته می باشد: یک ساختار بتنی با سیستم قاب فضایی.
به منظور دستیابی به فضاهایی با ستون های آزاد در مقیاس بزرگ که اجازه بدهد تا بازدید کنندگان سیالیت داخلی را هم تجربه کنند، عناصر ساختاری عمودی با پوشش ها و سیستم دیوارهای جداکننده نیز جذب شده است. این هندسه خاص، سطوح راه حل های غیر متعارف ساختاری را به بار می آورد، از جمله اینها معرفی منحنی هایی که ستون های متصل شده برای رسیدن به پوسته ای معکوس از محوطه تا قسمت غربی ساختمان را می دهد، و همسان سازی کاهش تدریجی از تیرهای معلق که پوشش های ساختمان در قسمت شرقی محوطه را شامل می شود.
سیستم قاب فضایی باعث می شود تا ساختاری آزاد برای طرح ایجاد شود و زمان ساخت آن در روند ساخت و ساز به میزان قابل توجهی کاهش یابد، در حالی که زیر بنای آن به عنوان سنبلی انعطاف پذیر میان شبکه های سفت و سخت قاب فضایی و لایه هایی از روکش های فلزی در نمای خارجی ساختمان به صورت آزاد توسعه داده شده است. این لایه ها از یک روند پیچیده هندسی با توجیه منطقی، برای کارایی و همچنین جنبه زیبایی شناسی این پروژه استفاده شده است.
بتن ها و پلی استر تقویت شده فیبر حاوی الیاف شیشه (GFRC) به عنوان مواد شیشه ای ایده آل در این ساختمان انتخاب شدند، چرا که آنها امکان شکل پذیری قدرتمند برای طراحی ساختمان را فراهم می آورند.در این ترکیب معماری، سطح آهنگین می باشد، و لایه های میان پانل ها نیز به همان ریتم هستند. مطالعات متعددی در هندسه سطح برای توجیه پانل انجام شده، در حالی که تداوم در سراسر ساختمان و چشم انداز حفظ شده است.
این لایه ها همواره درک بالاتری از مقیاس پروژه را ارتقا می دهند. آنها تاکید می کنند که تغییر و تحول و دگرگونی مستمر و مداوم و حرکت ضمنی از هندسه سیال آن، یک راه حل عملی در مسائل مربوط به ساخت و ساز عملی از قبیل بررسی، حمل و نقل و مونتاژ، و پاسخ دادن به نگرانی های فنی مانند انطباق و سازگاری حرکت به علت انحراف، بارهای خارجی، تغییرات درجه حرارت، فعالیت لرزه ای و بارگذاری باد را ارائه می دهد.با تاکید بر ارتباط مستمر بین نماهای داخلی و خارجی ساختمان، نوررسانی از مرکز ساختمان حیدر علی اف به دقت در نظر گرفته شده است. استراتژی طراحی نوررسانی شب و روز در ساختمان متفاوت است. در طول روز، نور منعکس شده تغییرات مداومی را در نمای این ساختمان ایجاد می کند که در زمان های مختلف روز قابل مشاهده است. استفاده از شیشه نیمه رفلکس همواره جذابیت خاصی را به ساختمان داده است. در شب، این ویژگی به تدریج با استفاده از نور که از داخل به صورت موجی بر روی سطوح خارجی تبدیل شده بود، ترکیب رسمی برای هویدا کردن محتوای خود و حفظ سیالیت میان داخل و خارج رخ می دهد.
منبع:
www.archdaily.com 
